Comparative semantic analysis of "manner of killing" verbs in English and Polish

Rappaport Hovav & Levin (2010) have argued that verb meanings are composed in a way that enables them to encode only one meaning in their roots. In the case of eventive verbs, it is either the meaning of manner or result. In other words, no verb can encode two of these meanings simultaneously. Beavers and K oontz-Garboden (2012) challenge this proposal with the observation of manner-of-killing verbs in English, which, under a specially designed diagnostics, show both manner and result meaning. This paper searches for cross-linguistic data that could provide supportive evidence for one of these hypotheses. Using Beavers and K oontz-Garboden’s diagnostics, I test Polish manner-of-killing verbs. The results show that Polish manner-of-killing verbs pattern exactly the same way as their English equivalents.

Rappaport Hovav i Levin (2010) twierdzą, że w znaczeniu inherentnym czasownika zawiera się tylko jedna kategoria znaczeniowa. W przypadku czasowników wydarzeniowych jest to kategoria sposobu lub katerogia rezultatu. Innymi słowy, żaden czasownik nie może zawierać obydwu tych kategorii jednocześnie. Celem tego artykułu jest przytoczyć dane z innego języka niż język angielski, które potwierdziłyby lub obaliły tę hipotezę. Używając testów semantycznych przygotowanych przez Beavers and Koontz-Garboden (2012), w niniejszej analizie sprawdzam czasowniki mające inherentne znaczenie zabijania w języku polskim (manner-of-killing). Są to polskie odpowiedniki czasowników, które zostały przebadane przez Beavers and Koontz-Garboden w języku angielskim. Rezultaty tego badania pokazują, że w wybranych strukturach badane czasowniki zachowują się dokładnie tak samo jak czasowniki w języku angielskim, czyli pokazują zarówno kategorię sposobu, jak i rezultatu w swoim inherentnym znaczeniu semantycznym.