Elementy sacrum w powieści Corpus Christi Patricka Rotha

Artykuł został poświęcony powieści Corpus Christi, będącej trzecią częścią literackiej trylogii Patricka Rotha, współczesnego niemieckiego pisarza, mieszkającego obecnie w Los Angeles. Wszystkie opowiadania Rotha oscylują wokół pytania o stosunek człowieka do przekazanego mu przesłania o mesjańskim Jezusie. Autor koncentruje się na obrazie Jezusa obecnym w psychice współczesnego człowieka, aby ukazać proces poznania spraw duchowych. Celem analizy jest prześledzenie w utworze zarówno odniesień biblijnych, jak i elementów opisujących przeżycie mistyczne, prowadzące do przemiany wewnętrznej człowieka. W powieści Corpus Christi, której już sam tytuł ma konotacje teologiczne, występują zaczerpnięte z Biblii sceny, postaci, schematy fabularne, które autor moduluje w sposób nowatorski. W dziele więcej jest odniesień do transcendencji niż opisów doczesności. Obie te rzeczywistości są tutaj nierozdzielne i wzajemnie się przenikają. Sacrum, a więc to, co święte, wywołujące potrzebę czci, przekraczające horyzont doczesności, jest przedstawiane za pomocą obrazów zakorzenionych w tradycji judeochrześcijańskiej.

The article discusses the novel Corpus Christi, the third part of a literary trilogy by Patrick Roth, a contemporary German writer currently living in Los Angeles. All Roth’s plots focus on human attitudes towards the received message concerning the Messianic Jesus. The author concentrates on the image of Jesus present in the psyche of contemporary people in order to show the process of cognition of spiritual matters. The analysis aims to trace in the novel both biblical references and elements which depict the mystical experience leading to an individual’s spiritual transformation. The novel Corpus Christi, whose very title has theological connotations, features scenes, characters and plot patterns derived from the Bible. they are, however, subject to the author’s innovative modifications. The text contains more references to the transcendental than depictions of the temporal. Both realities are inseparable and intersect. The sacred, which imposes the need for worship and transcends the horizon of the temporal, is shown by means of images deeply rooted in the Judeo-Christian tradition.