Krzyż Chrystusa krzyżem Syna. Personalistyczny przyczynek do trynitarnej koncepcji ekonomii zbawienia (1)

Artykuł podejmuje zagadnienie męki i śmierci Chrystusa na krzyżu. Poprzez analogię temat ten zostaje podjęty w kontekście cierpienia dzieci i ich rodziców. Jezus Chrystus jest Synem Bożym. Wcielenie, życie ziemskie, męka i konanie na krzyży nie zmieniły tego. Jezus zawsze pozostaje Synem Ojca. Kłamliwie oskarżony, niesprawiedliwie skazany, nieludzko pobity, konający na krzyżu – zawsze jest Synem Ojca. Nie można oskarżać Ojca o przelanie krwi Syna. Dramat Golgoty dowodzi, że Ojciec jest wierny swemu stworzeniu. Zmartwychwstanie zaś ukazuje, że Ojciec zawsze pozostał wierny Synowi. Konając, Syn oddał się w ręce Ojca (Łk 23, 46). Zmartwychwstając, dowiódł swego przez Ojca przyjęcia. Na Golgocie obecna była także Matka Odkupiciela. Syn i Matka poprzez swoje cierpienie, zawiązali wspólnotę posłuszeństwa Ojcu. Źródłem tego posłuszeństwa jest miłość.

The article discusses the question about the passion and death of Christ on the cross. This subject by analogy is taken in the context of the suffering of children and their parents. Jesus Christ is the Son of the God. The Incarnation, earthly life, passion and death on the cross have not changed this fact. Jesus is always the Son of the Father. Falsely accused, unjustly convicted, inhumanly beaten, dying on the cross – is always the Son of the Father. One cannot accuse Father of shedding the blood of the Son. The drama of Golgotha proves that the Father is faithful to his creation. The Resurrection shows that the Father has always remained faithful to the Son. Dying, the Son has given himself into the Father’s hands (Lk 23:46). Rising from the dead, Jesus demonstrated his reception by the Father. The Mother of the Redeemer was present on Golgotha. The Son and Mother by their suffering made a community of obedience to the Father. The source of this obedience is love.