Przyczyny wybuchu afery Reinhart-Rogoffa a dydaktyka filozofii ekonomii

W artykule poświęconym konieczności wprowadzenia filozofii ekonomii do programu studiów ekonomicznych oraz sposobom nauczania tego przedmiotu poruszono dwa zagadnienia. Po pierwsze, sformułowano argumenty na rzecz tezy, iż brak edukacji w zakresie filozofii ekonomii, metaekonomii lub – innymi słowy – filozofii nauki poświęconej rozważaniom nad ekonomią przyczynił się do niewłaściwego kierunku rozwoju debaty nad stanem ekonomii po kryzysie. W artykule wskazuje się, że w dużej mierze nie istnieje wzajemna dyskusja pomiędzy filozofią ekonomii i praktyką badawczą ekonomistów, a w tych obszarach, gdzie takie oddziaływanie można zauważyć, opiera się ono na wzajemnym niezrozumieniu filozofów i ekonomistów. Ponadto rozważa się, jak realizm naukowy, najpopularniejszy paradygmat filozofii nauki, wpłynął na niewłaściwe zrozumienie afery Reinhart-Rogoffa. Zgodnie z powszechnym wyjaśnieniem tej kontrowersji w dotychczasowej literaturze przedmiotu uważa się, iż tylko jedna z dwóch odmiennych metod jest właściwa, co prowadzi do wniosku, że dwa sprzeczne wyniki są uzasadnione w różnym stopniu. Analiza metodologii kliometrycznej prowadzi do wniosku, iż ten punkt widzenia jest nieuzasadniony. Na odmienne wyniki największy wpływ ma wybór sposobu obliczania średniej (ważonej lub nieważonej), a nie błąd popełniony przez autorów Growth in a Time of Debt. Autor argumentuje na rzecz tezy, iż założenia filozoficzne leżące u podstaw realizmu naukowego (wiara w spójną metodologię oraz jej stopniowe postępy, realistyczne odczytanie modeli ekonometrycznych itd.) wpłynęły na niezrozumienie tej głośnej kontrowersji. Po drugie, sformułowano zarys metod dydaktycznych mających na celu zainteresowanie studentów i przyszłych ekonomistów filozoficznymi rozważaniami nad uprawianą przez nich nauką. Autor argumentuje, iż nauczanie historii filozofii (ogólnej) ma ograniczony wpływ na rozumienie przez ekonomistów współczesnej debaty epistemologicznej i ich udział w dyskusji nad metodologią ekonomii. Ponadto twierdzi, że wykład z filozofii powinien zostać zastąpiony filozofią ekonomii oraz przedstawia właściwe sposoby dydaktyki tego przedmiotu. Nauczanie filozofii ekonomii w sposób rozwijający zdolność krytycznego myślenia powinno opierać się na prowadzeniu zajęć w formie konwersatorium poświęconego wybranym tekstom filozofów ekonomii oraz analizie problemów poruszanych współcześnie w debacie filozoficznej oraz być ukierunkowane na wykształcenie wśród studentów umiejętności krytycznego myślenia oraz logicznego argumentowania