O ocenianiu i ewaluacji w translatoryce w kontekście rozumienia przekładu jako gry

Artykuł nawiązuje do koncepcji przekładu jako gry. Autorka przyjmuje, że przekład nie jest prostą sumą niepowiązanych ze sobą decyzji, które można rozpatrywać w oderwaniu od siebie, lecz tworem kompleksowym, wieloaspektowym, rezultatem działania opartym na projekcie. Dlatego badaczka postuluje, by kompleksowość przekładu uwzględnić w ocenie, stosując tzw. ewaluację splotową opartą na ocenie strategii. W związku z tym jako podstawowy typ błędu w przekładzie traktuje błąd strategiczny. Stawia pytanie o możliwość optymalizacji tłumaczenia, odwołując się do drzewa gry. Za pomocą egzemplifikacji zaczerpniętych ze spolszczenia powieści Die Rättin Güntera Grassa ilustruje, w jaki sposób można dokonywać oceny przekładu – na podstawie analizy strategii opartej na różnicach – i optymalizować go.

The article refers to the concept of translation as a game. The author assumes that translation is not a simple sum of unrelated decisions that can be considered in isolation from one another, but is a comprehensive, multi-faceted creation, a result of a project-based-action. In order to take this complexity into account in the assessment of a translation, it is postulated to use the so-called splice evaluation, based on the category of difference and an assessment of strategy. Therefore, a strategic error is treated as a primary type of error in the translation. The paper poses a question about the possibility of optimizing translation referring to the game tree. Based on examples from the translation of the novel Die Rättin by Günter Grass, how translation can be evaluated and optimized is illustrated.