Les sources et les directions principales du discours sur l’imagination au XVIIe siècle en France: critères philosophique et rhétorique

The aim of the article is to explore the main tendencies in the seventeenth-century discourse of imagination in France. Contrary to commonly held opinions, extremely different estimations of imagination formulated by classicistic writers do not always call for referring to the deeply philosophical opposition between Aristotelianism and Plato-nism. Praise and criticism of imagination frequently constitute the rhetorical modalities of discourse, built on the same basis of the scholastic taxonomy of the government of souls that can be traced back to a common source, namely the treatise "De anima" by Aristotle.

Celem artykułu jest zbadanie głównych tendencji dyskursu o wyobraźni w XVII wieku we Francji. Wbrew utrwalonym ujęciom, skrajnie odmienne waloryzacje wyobraźni dostarczane przez klasycystycznych pisarzy nie zawsze wymagają odwołania do głębokiej filozoficznej opozycji arystotelizmu i platonizmu. Pochwała i nagana wy-obraźni stanowią często retoryczne modalności dyskursu, nabudowane na tej samej filozoficznej podstawie, którą jest scholastyczna taksonomia władz duszy wywiedziona ze wspólnego źródła: traktatu "De anima" Arystotelesa i jego późniejszych komentarzy.