Geneza i dokonania pedagogiki resocjalizacyjnej w Uniwersytecie Wrocławskim.

Geneza i rozwój teorii resocjalizacji w środowisku Uniwersytetu Wrocławskiego wiąże się z przełomem lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych minionego wieku. Prekursorami tej dziedziny byli prof. dr Witold świda – prawnik, ówczesny rektor UWr i prof. dr hab. Lidia Mościcka – pierwszy kierownik Zakładu Resocjalizacji w Instytucie Pedagogiki. Dokonania naukowe teoretyczne i eksperymentalno-empirycz ne pracowników Uniwersytetu Wrocławskiego koncen trują się wokół optymalizacji oddziaływań resocjalizacyjnych, badań postaw nieletnich wobec resocjalizacji, zaburzeń zachowania młodzieży w sytuacji ekspozycji społecznej, systemowej konsultacji resocjalizacyjnej, prawno-kryminologicznych aspektów resocjalizacji, kurateli sądowej, diagnozowania i terapii uzależnień i in. Pracownicy współczesnego Zakładu Resocjalizacji współpracują niemal ze wszystkimi polskimi i wieloma zagranicznymi ośrodkami akademickimi i placówkami, w których resocjalizacja, penitencjarystyka i profilaktyka społeczna są przedmiotem twórczych przedsięwzięć naukowych i ich weryfikacji w praktyce.