Czy „śmierć Boga” jest „śmiercią społeczeństwa”? Próba połączenia wybranych aspektów filozofii Fryderyka Nietzschego z filozofią i socjologią Georga Simmla

Celem niniejszego artykułu jest analiza oraz interpretacja związku między ogłoszoną przez Nietzschego „śmiercią Boga” a warunkami uspołecznienia w dobie ponowoczesności. Będę próbował przekonać, iż „śmierć Boga” nie odnosi się jedynie do wymiaru religijnego, lecz wyraża ogólną kondycję współczesnej kultury zachodniej. Kultura zachodnia jest obecnie kulturą zdecentralizowaną i nie odnosi życia ludzkiego do żadnych metafizycznych pojęć lub ideałów. To prowadzi do destrukcji integracji społecznej, którą będę za Simmlem analizował w trzech wymiarach: destrukcji obrazu człowieka, indywidualnej samorealizacji oraz harmonii między jednostką a całością społeczną. Będę próbował dowieść, że ponowoczesność stanowi okres symulacji społeczeństwa oraz pole walki zróżnicowanych form życia, wartości, obyczajów i koncepcji prawdy, które nie może zostać spacyfikowane.

The aim of the present article is an analysis and interpretation of the relation between the “death of God”, proclaimed by Frederic Nietzsche, and the prerequisites of sociation in the postmodern era. I will try to show that the “death of God” does not only refer to the religious dimension but also expresses the contemporary condition of the western culture. Nowadays the western culture is a decentralized culture that does not relate the human life to any metaphysical notions or ideals. This leads into the destruction of social integration which I will analyze after Georg Simmel in three dimensions: the destruction of the image of man, individual self-realization and the harmony between the individual and the social entirety. I will try to prove that postmodernity constitutes an era of a simulation of the society and a battlefield of multifarious forms of life, values, customs and conceptions of truth, which cannot be pacified.