Badania ewaluacyjne w edukacji i ich konteksty w akademickim kształceniu nauczycieli i pedagogów

W artykule odniesiono się do badań ewaluacyjnych dotyczących edukacji i nowych kompetencji wymaganych od nauczycieli/ pedagogów, jakie pojawiły się w wyniku wprowadzenia ewaluacji do polskich szkół. Bazując na bogatym dorobku badań ewaluacyjnych, autorka stara się odnaleźć podejścia badawcze, stwarzające ciekawe możliwości wykorzystania ewaluacji w polskiej rzeczywistości edukacyjnej. Zdając sobie sprawę z pułapek ewaluacji biurokratycznej, zdecydowanie kieruje się w stronę autoewaluacji, która może stać się, w jej przekonaniu, ważnym narzędziem wprowadzania zmian w polskich szkołach. Domknięcie artykułu stanowi analiza możliwości tworzenia/ wykorzystywania przestrzeni edukacyjnych dla autoewaluacji w akademickim kształceniu nauczycieli i pedagogów, oparta na kilkuletnich doświadczeniach pracy ze studentami pedagogiki.

This paper refers to the evaluation research conducted within the field of education and new competencies required for teachers/ educationalists that have emerged as a result of introducing the notion of evaluation into Polish schools. Based on extensive achievements of the evaluation research, it is attempted in the paper to discover research approaches which can create interesting possibilities for the application of evaluation in Polish education. Being aware of the pitfalls of bureaucratic evaluation, the author definitely favours self-evaluation that can, in her opinion, become an important tool when introducing changes into Polish schools. In its concluding section, the article analyzes the possibilities for establishing/ using educational space for self-evaluation within the framework of university level education of teachers and educationalists, based on many years’ experience in working with students of education.