A study of Budo in Japanese school physical education – “competition” as learning content

Problem. This study aimed to examine the characteristics of Budo in Japanese school physical education curriculum from the perspective of “competition” and to clarify its potential as a teaching material. Method. The following procedure is taken as a specific examination method: (1) Examining the handling of “competition” as learning content based on the “The Course of Study”, which is the standard for Japanese school education, (2) examining the nature of “competition” in the physical culture and its potential as a teaching material, and (3) clarifying the characteristics of the Budo in Japanese school PE and the possibility of teaching materials. Results. In Japanese schools, “competition” is presented as learning content only in PE classes. And in Japanese school Budo, ‘win or loss’ and ‘offense and defense’ are presented in relation to the PE subject goals. It was confirmed that ‘win or loss’ and ‘offense and defense,’ words related to “competition” and used in the Budo field in “The Couse of Study”, were used as learning contents with the intention of enjoying the competition, which is a ‘play’ relationship in Budo as the physical culture, as well as toward the acquisition of a responsive body. Furthermore, the skill training used as teaching materials in Budo is learned via interpersonal learning, and learning moves aiming at the goal of acquiring a responsive body will maximize the teaching material characteristic of Budo, which targets developing offense and defense. Conclusions. The findings clarified that Japanese school Budo was characterized by the fact that students learn skills through interaction and then learn how to interact further by engaging in interpersonal competition with the skills that they have acquired, which is also important for learning of physical culture.

Problem. Celem niniejszego badania było zbadanie charaktery- styki Budo w programie nauczania wychowania fizycznego w japońskich szkołach z perspektywy „współzawodnictwa” oraz wyjaśnienie jego potencjału jako materiału dydaktycznego. Metoda. Jako specyficzną metodę badania przyjęto następu- jącą procedurę: (1) zbadanie traktowania „współzawodnictwa” jako treści nauczania na podstawie The Course of Study, który jest standardem dla japońskiej edukacji szkolnej, (2) zbadanie natury „współzawodnictwa” w kulturze fizycznej i jej potencjału jako materiału dydaktycznego oraz (3) wyjaśnienie charakte- rystyki Budo w japońskim szkolnym wychowaniu fizycznym i możliwości materiałów dydaktycznych. Wyniki. W japońskich szkołach „współzawodnictwo” jest prezentowane jako treść nauczania tylko na lekcjach wychowania fizycznego. Ponadto, w japońskiej szkole Budo „wygrana lub przegrana” oraz „atak i obrona” są przedstawiane w odniesieniu do celów przedmiotu WF. Potwierdzono, że „wygrana lub przegrana” oraz „atak i obrona”, słowa związane z „współzawodnictwem” i używane w obrębie Budo w The Couse of Study, zostały użyte jako treści nauczania wykorzystywane z zamiarem czerpania przyjemności z rywalizacji/współzawodnictw oraz relacją „zabawy” w Budo jako kulturze fizycznej, a także w kierunku nabywania reagującego ciała. Co więcej, trening umiejętności wykorzystywany jako materiał dydaktyczny w Budo jest nauczany poprzez uczenie się interpersonalne, a uczenie się ruchów mających na celu nabycie ciała responsywnego. zmaksymalizuje materiał dydaktyczny charakterystyczny dla Budo, którego celem jest rozwój ataku i obrony. Co więcej, treningi umiejętności wykorzystywane jako materiał dydaktyczny w Budo są przyswajane poprzez uczenie się interpersonalne, a uczenie się ruchów mających na celu zdobycie reagującego ciała zmaksymalizuje materiał dydaktyczny charakterystyczny dla Budo, który ukierunkowany jest na rozwój ataku i obrony. Wnioski. Wyniki badań wyjaśniły, że japońska szkoła Budo charakteryzuje się tym, że uczniowie nabywają umiejętności poprzez interakcję, a następnie uczą się dalszej interakcji poprzez angażowanie się w współzawodnictwo interpersonalne z wykorzystaniem nabytych umiejętności, co ma również znaczenie w nauce kultury fizycznej.