Od egzotyki do nadziei białych, czyli (nie)mówienie o rasie w dyskursie sportowym

Wychodząc od poprawności politycznej będącej główną ramą dla tego, co można, a czego nie można powiedzieć, w dalszej części ukazane zosta- ły narzędzia służące reprodukowaniu dominacji białego zachodniego świata. Wyróżnionych i opisanych zostało pięć kodów używanych w sportowych transmisjach: (1) naturalny talent vs. ciężka praca, (2) bestia, (3) egzotyka, (4) liczy się udział i (5) nadzieja białych, z których każdy zilustrowany został przykładami. Celem artykułu jest między innymi zwrócenie uwagi na rolę dyskursu sportowego w reprodukowaniu kulturowej hegemonii.

The article presents critical analysis of sports media discourse from the racial perspective. Starting with political correctness – the main frame for what can and what cannot be said – the tools for reproducing the dominance of the white western world are indicated. Fives language codes used in sports coverage are described: (1) natural talent vs. hard work, (2) beast (3) exotics, (4) it is participation that counts and (5) white hope. Each of the codes is illustrated by examples. The article aims, among others, at drawing attention to the role of sports discourse in reproducing cultural hegemony.