„Powinność oddajecie Waszmościowie patriarsze”. Mowa Feliksa Kryskiego na pogrzebie prymasa Jana Tarnowskiego 9 października 1604 r. jako element staropolskiego ceremoniału pogrzebowego

Artykuł prezentuje jeden z elementów XVII-wiecznych uroczystości pogrzebowych, jakim były okolicznościowe przemówienia bliskiego krewnego, przyjaciela lub znajomego, które uzupełniały kazania kaznodziejów. Niniejszy tekst stanowi omówienie i krytyczne wydanie źródłowe przemówienia Feliksa Kryskiego (1562–1618 na pogrzebie jego mentora i politycznego przewodnika, prymasa Jana Tarnowskiego (1552–1604). Kryski był znakomitym mówcą, pisarzem i politykiem. Wielokrotnie przemawiał w czasie obrad sejmu, nie stronił również od oratorstwa okolicznościowego. Celem utworu było dokonanie nowoczesnej edycji, która została przybliża tekst staropolski szerszemu kręgowi odbiorców.

The article presents one of the elements of the 17th-century funeral ceremonies – occasional speeches given by a close relative, friend or acquaintance, which complemented the preachers' sermons. This text is an overview and critical source edition of Feliks Kryski's speech (1562–1618) at the funeral of his mentor and political guide, Primate Jan Tarnowski (1552–1604). Kryski was an excellent speaker, writer and politician. He spoke many times during the sessions of the Sejm and did not avoid occasional oratories. The aim of this article is to make a modern edition, which brings the Old Polish text closer to a wider audience.

В статье представлен один из элементов похоронных обрядов XVII в. - случайные выступления близких родственников, друзей или знакомых, дополнявшие проповеди проповедника. Этот текст представляет собой обсуждение и критическое издание речи Феликса Крыского (1562–1618) на похоронах его наставника и политического наставника примаса Яна Тарновского (1552–1604). Крыски был прекрасным оратором, писателем и политиком. Много раз давал речи во время сеймов, не избегая также и случайного ораторского искусства. Целью работы было сделать современное издание, которое приблизило бы старопольский текст к более широкой аудитории.