Artykuł przedstawia karierę majątkową kasztelana lubelskiego Felicjana Eleuterego Gałęzowskiego. Będąc najmłodszym synem podczaszego lubelskiego Jana, zaczynał działalność, nie mając prawie żadnego majątku. Dzięki własnej energii i zapobiegliwości, a także korzystnemu ożenkowi, w ciągu dziewiętnastu lat zgromadził znaczne dobra ziemskie, składające się z 2 miasteczek oraz 27 wsi lub ich części, w tym Głusk, Bełżyce i Bochotnicę (późniejszy Nałęczów). Ponadto piastował starostwo wąwolnickie, do którego wchodziło 1 miasteczko i 6 wsi. Stał się w ten sposób jednym z zamożniejszych szlachciców w województwie lubelskim. Popularny wśród szlachty, był czterokrotnie posłem na sejm, a w 1733 r. marszałkiem konfederacji swego województwa w obronie praw króla Stanisława Leszczyńskiego. Jako jedyny w rodzie zasiadł w senacie, zostając kasztelanem lubelskim. Po przedwczesnej śmierci obu synów, zebrana przez niego fortuna została odziedziczona przez jedyną wnuczkę, która przez małżeństwo wniosła ją w magnacki dom Kossowskich.
This article describes the property state of Felicjan Eleutery Gałęzowski, the castellan of Lublin. He was the youngest son of Jan, cupbearer of Lublin. When he started his business activity, he owned hardly any estate. Through his own energy, diligence and also beneficial marriage, within 19 years he collected substantial landed properties, including 2 small towns and 27 villages or their parts, including Głusk, Bełżyce and Bochotnica (that later became Nałęczów). Furthermore, he owned the starosty of Wąwolnica that consisted of 1 town and 6 villages. Listed estates made him one of the wealthiest nobleman in the Lublin voivodeship. As he was quite popular among noblemen, he was 4 times elected as a member of the parliament and in 1733 he became the marshal (leader) of the Lublin Confederation during the struggle for the rights of the king Stanisław Leszczyński. He was the only one in his family who became a senator while being the Lublin castellan. After the premature death of both of his sons, the fortune he collected was inherited by his only granddaughter, who, through marriage, contributed it into the magnate family of Kossowscy.
В статье представлена финансовая карьера люблинского кастелляна Фелицяна Элеутера Галензовского. Будучи младшим сыном Яна, Люблинского виночерпия, начал свою деятельность почти без средств. В течение девятнадцати лет, благодаря своей собственной энергии и осторожности, а также удачному браку, он собрал значительные земельные владения, состоящие из 2 городов и 27 деревень или их частей, в том числе Глуск, Белжице и Бохотница (позже Наленчув). Кроме того, он владел староством Вонвольницким, в состав которого входили 1 город и 6 деревень. Таким образом, он стал одним из самых богатых дворян в воеводстве. Популярный среди знати, он был послом на сейм четыре раза, а в 1733 году он был маршалом конфедерации своего воеводства созданной в защиту прав короля Станислава Лещинского. Он был единственным членом семьи, который заседал в сенате, став Люблинским кастелланом. После преждевременной смерти обоих сыновей накопленное им состояние было унаследовано его единственной внучкой, которая в результате брака привела имения в род магнатов Коссовских
