Listy Leonii Wild do Zofii Romanowiczówny z lat 1858–1878 jako źródło do badań biograficznych

Głównymi bohaterkami niniejszego artykułu są dwie słynne, acz nieco zapomniane lwowianki doby XIX stulecia, a dokładniej relacja, jaka je łączyła, dojrzewająca z biegiem lat, nabierająca znamion prawdziwej, niemal siostrzanej przyjaźni. Fragmentarycznie zachowana korespondencja Leonii Wild do Zofii Romanowiczówny ukazuje także ich dokonania podczas powstania styczniowego czy działalności dobroczynnej, przynosi również opis charakterystyki obu kobiet oraz bolączek dnia codziennego, trudów, jakim poddawana była zwłaszcza rodzina lwowskich księgarzy. Omawiane listy to również świadectwo „ostatniej, wielkiej, romantycznej miłości”, będącej głównym tematem mieszkańców Lwowa doby lat 60. i 70. wieku pary i elektryczności. Uczucie to, prócz podsycania plotek, było także natchnieniem, źródłem weny dla Jeremiego, Kornela Ujejskiego, bohatera romansu.

The main characters of this article are the two famous, but somewhat forgotten Lvivians of the 19th century, and, more precisely, the relationship that united them, maturing over the years, acquiring the features of true, almost sisterly friendship. The fragmentary preserved correspondence of Leonia Wild to Zofia Romanowiczówna also shows their achievements during the January Uprising or philanthropic activity, it is also a characteristic of both women and the troubles of everyday life, the hardships faced by the family of Lviv booksellers. The discussed letters are also a testimony of “the last, great, romantic love”, which was the main topic of the inhabitants of Lviv in the 60s and 70s of the age of steam and electricity. This feeling, as well as fuelling rumours, was also an inspiration, a source of inspiration for Jeremi, Kornel Ujejski, a hero of romance.