WYCHOWANIE ODPOWIEDZIALNEGO OBYWATELA W PERSPEKTYWIE SYSTEMU PREWENCYJNEGO ŚW. JANA BOSKO

Jan Bosko dostrzegał wychowanie w szerokim kontekście rodziny, społeczeństwa, państwa i Kościoła. Był przekonany, że pozbawiony elementów religii klimat wychowawczy nie może sprzyjać ogólnemu rozwojowi młodzieży. Połączone z wymogami „rozumu” wymogi „serca” (miłość wychowawcza) i „religii” splatają się w niepowtarzalną i jedyną całość. Wychowawcza obecność w wymiarze społecznym – według słów Jana Bosko – ma zmierzać do formowania «uczciwych obywateli i dobrych chrześcijan», tzn. osób twórczych, aktywnych i odpowiedzialnych, świadomych swej godności, mających programy życia, otwartych na transcendencję, na drugich i na Boga. Zatem, w projekcie jego wychowania, nie ma sprzeczności między byciem obywatelem i byciem chrześcijaninem, bo zaangażowany chrześcijanin jest – lub powinien być – dobrym, odpowiedzialnym i uczciwym obywatelem.

John Bosco saw education in the broad context of the family, society, Church and state. He was convinced that an educational climate devo¬id of elements of religion could not favour the young person’s overall development. Combined with the requirements of “reason”, the requirements of the “heart” (educational love) and “religion” are interwoven in an inimitable and unique whole. Educational presence in the social dimension – in the words of John Bosco – is to strive for the formation of “honest citizens and good Christians”, i.e. creative, active, responsi¬ble people who are conscious of their dignity, with life plans, open to transcendence, to others, and to God. Thus, the design for his upbringing contains no contradiction between being a citizen and being a Christian, because the engaged Christians is – or should be – a good, responsible and honest citizen.