Megaregionalizm handlowy UE – ASEAN. Wyzwania dla formatu region – region

Megaregionalne porozumienie o wolnym handlu UE – ASEAN zdawało się naturalną konsekwencją ponadtrzydziestoletniej współpracy instytucjonalnej obu ugrupowań, tym bardziej zaskakujący jest fakt, iż po niespełna dwóch latach odstąpiono od negocjacji w formacie region – region na rzecz podejścia bilateralnego. Celem artykułu jest przybliżenie okoliczności niepowodzenia negocjacji porozumienia o wolnym handlu UE – ASEAN w formacie region – region, z uwzględnieniem optyki obu stron, jak również potencjalnych konsekwencji podjęcia rozmów w formacie bilateralnym UE – kraj członkowski ASEAN. Autorzy sformułowali tezę, iż niepowodzenie negocjacji UE – ASEAN w latach 2007-2009 miało swoje źródło w błędnym założeniu liderów europejskich co do możliwości wypracowania kompleksowego porozumienia handlowego z regionem Azji Południowo-Wschodniej postrzeganym wówczas w kategoriach jednolitego, dynamicznie integrującego się bloku dziesięciu państw. W artykule posłużono się następującymi metodami badawczymi: analiza źródeł pierwotnych, analiza statystyczno-opisowa, analiza krytyczna.