Polityka proubezpieczeniowa w opiece długoterminowej

Konsekwencją procesu starzenia się ludności jest wzrost liczby osób niesamodzielnych, co powoduje eskalację wydatków ponoszonych na opiekę długoterminową. W tej sytuacji konieczne jest poszukiwanie nowych źródeł finansowania tej opieki. Jednym z potencjal-nych rozwiązań jest wykorzystanie prywatnego ubezpieczenia opiekuńczego. Ten produkt uchodzi jednak za niszowy, a jego popularność jest z reguły niewielka. Aby zwiększyć zakres korzystania z prywatnej ochrony ubezpieczeniowej, niezbędna jest odpowiednia polityka państwa. Celem artykułu jest przedstawienie potencjalnych działań, jakie instytucje publiczne mogą podejmować w ramach tzw. polityki ubezpieczeniowej. Te działania zostały pogrupowane w trzy obszary: (1) regulacje, (2) popyt i (3) podaż. Skupiono się z jednej strony na problemach rynku ubezpieczenia opiekuńczego, z drugiej zaś na możliwych sposobach przeciwdziałania tym problemom.

The consequences of population ageing are an increase in the number of dependents and increase expenditures on long-term care. One of the major challenges for public autho- rity is to find new sources of financing long-term care services. One potential solution is to introduce long-term care insurance. Unfortunately this product is widely regarded as a niche, and the scope of its use is relatively small. To change this situation an appropriate public policy is necessary. The aim of the article is to present the potential actions that public bodies may take in the framework of the so-called insurance policy. These activi- ties are grouped in regard to three areas: (1) regulatory, (2) demand and (3) supply. The article presents the problems of the long-term care insurance market, and possible ways to counteract them.