Przejście pie. *p w pgerm. *f utrwalone w polsko-angielskich wyrazach pokrewnych: praformy różniące się budową słowotwórczą oraz inne zmiany modyfikujące skutki prawa Grimma

Niniejszy tekst jest drugim z serii artykułów poświęconych śladom prawa Grimma utrwalonych w polsko-angielskich wyrazach pokrewnych. Tak jak poprzedni, koncentruje się on na przejściu pie. *p w pgerm. *f, lecz tym razem analizowane są zestawienia niejednoznaczne, nastręczające pewnych trudności metodologicznych. Są to wyrazy pokrewne zawierające ten sam rdzeń, choć wywodzące się z dwóch form różniących się budową słowotwórczą (w pierwszej kolejności (B1) podane zostały pary wywodzące się z tego samego stopnia wokalizmu apofonicznego, a następnie (B2) z różnych stopni), oraz pary, w których inne zmiany dźwiękowe utrudniają zidentyfikowanie prawa Grimma (prawo Vernera, przejście pie. *kw w przedgerm. *p, uproszczenie zbitek spółgłoskowych lub zmiany uwarunkowane analogią).

The present paper is the second in the series devoted to the traces of Grimm’s Law in Polish-English cognates. Like the first, it concentrates on the change of PIE *p to PGmc *f, but this time the focus is on the cases which pose some methodological difficulties. Firstly, the paper discusses less transparent juxtapositions of cognates which descend from incongruous morphological structures or etymons exhibiting different ablaut grades, but sharing the same root. Secondly, the paper presents the phonological developments which obscured the sound change of PIE *p to PGmc *f (such as Verner’s Law, the change of PIE *kw > Pre-Gmc *p, simplification of consonant clusters, or analogical changes).