Trans/Post-humanist Poetics in Jeanette Winterson’s The Stone Gods

Among various philosophical and cultural paradigms, it is transhumanism and posthumanism that increasingly foreground the impact of technological and bioscientific advancements on the concept of mankind. Although conceptually divergent, these two theoretical approaches serve to convey respectively utopian and dystopian tensions in Jeanette Winterson’s novel The Stone Gods (2007) in which technology is presented both as a tool of progress and destruction. Scrutinizing the interplay between the transhumanist and posthumanist poetics, the aim of this paper is to analyze the role of technology in reconfigurating the traditional idea of the human. By projecting a dystopian vision of excessive technological advancements, Winterson not only foregrounds the issue of dehumanization in a post-anthropocentric world, but she also implies a possibility of redemption through a new form of human/non-human connectedness, which constitutes a post-postmodern turn in her novel.

Pośród licznych paradygmatów filozoficznych oraz kulturowych, teoria transhumanizmu oraz posthumanizmu znacząco uwypukla wpływ postępu technologicznego na pojęcie człowieczeństwa. Chociaż rozbieżne konceptualnie, te dwa podejścia teoretyczne służą odpowiednio do zarysowania utopijnego oraz dystopijnego modelu świata w powieści Jeanette Winterson’s The Stone Gods (2007), w której technologia prowadzi zarówno do postępu jak i do destrukcji. Rozpoczynająca się od ukazania zaawansowanej technologicznie planety Orbus powieść Winterson stopniowo projektuje obraz świata na skraju ekologicznej katastrofy, w którym odczłowieczone społeczeństwo obsesyjnie poddaje się manipulacjom genetycznym. Bazując na poetyce transhumanizmu oraz posthumanizmu, praca omawia wpływ technologii na tradycyjne pojęcie kategorii człowieka. W swojej dystopijnej wizji technicyzacji świata oraz ludzkiej egzystencji, Winterson nie tylko ukazuje postępującą dehumanizację społeczeństwa, ale jednocześnie w posthumanistycznej formie relacji między ludźmi i maszynami upatruje możliwości uniknięcia katastrofy gatunku ludzkiego.