Kryzys literatury i literaturoznawstwa oraz próby jego przezwyciężania

Niniejszy tekst zawiera przemyślenia na temat współczesnego kryzysu literatury i literaturoznawstwa. Szczególną uwagę zwrócono na spadek społecznego zainteresowania literaturą, a co za tym idzie, obniżenie rangi literaturoznawstwa jako dyscypliny naukowej. Powołując się na prace rosyjskich i zagranicznych badaczy wskazano przyczyny kryzysu literaturocentryzmu oraz poddano analizie próby przezwyciężania patowej sytuacji.

Предмет настоящей статьи составляет рефлексия по поводу современного кризисного состояния института литературы и тесно с ней связанной научной дисциплины – литературоведения. Особое внимание уделяется сегодняшнему понижению интереса к литературе и литературоведению. Ссылаясь на работы российских и зарубежных исследователей, автор указывает на причины кризиса „литературоцентризма”, а также анализирует попытки противостояния патовому положению.

The paper reflects upon the contemporary crisis situation in literature as an institution and in Literary Studies as a discipline closely related to it. Special emphasis is made upon a dramatic decline in a taste for literature and Literary Studies. Referring to Russian and foreign scholars, the author states the reasons why literature no longer remains a central agency of acculturation and reality production. Along with it, she analyzes attempts to break the aforesaid stalemate.