Silence and Human Development

This article seeks to answer a fundamental question: What has made silence a scarce commodity, even though it is among the more important human needs? The impact of silence on human development over the course of a lifetime, and in relationships with others, is shown. The affirmative aspects of silence from an anthropological perspective, as a natural human need that contributes to the development of full humanity, is underlined. With this aim, the article clarifies the differences between silence in the sense of quiet hush, and in the sense of keeping quiet; and between solitude and loneliness. The paper concentrates on the positive influence of silence on personality development and purposely omits the negative aspects of silence, since they do not serve the integral development of the person – this issue needs a separate discussion.

W artykule podjęto próbę odpowiedzi na fundamentalne pytanie: co sprawiło, że cisza stała się towarem deficytowym, choć jest jedną z ważnych potrzeb człowieka? Ukazano znaczenie, jakie ma cisza w rozwoju człowieka na różnych etapach jego życia oraz w relacjach z innymi. Zwrócono uwagę na afirmatywne aspekty ciszy w ujęciu antropologicznym, jako naturalnej potrzeby człowieka, służącej jego rozwojowi ku pełni człowieczeństwa. W tym celu starano się wyjaśnić różnice między ciszą i milczeniem, samotnością i osamotnieniem. W tekście skoncentrowano się na pozytywnych cechach ciszy i świadomie pominięto jej negatywne aspekty, które nie służą rozwojowi osobowości – to zagadnienie wymaga oddzielnego omówienia.