Dyskurs prawniczy ze szczególnym uwzględnieniem argumentu a cohaerentia, a completudine oraz argumentu systematycznego

W sądownictwie szczególną rolę odgrywa dyskurs prawniczy, jako jedna z metod prowadzenia argumentacji. J. Stelmach zauważa, że często prawnicy nie są świadomi stosowanych przez siebie metod argumentacji. W wyniku braku wiedzy postępują intuicyjnie, nieraz popełniając błędy, które powodują w następstwie rozbieżności w interpretacji i rozumieniu przepisów prawa. Niniejsza praca stanowi próbę odtworzenia w oparciu o przeanalizowaną literaturę etapów kształtowania dyskursu prawniczego. Ponadto analiza ta zostanie wykorzystana przy zaprezentowaniu sporu w orzecznictwie, który powstał w związku z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 1997 r., sygn. akt III CZP 28/97.

The judiciary performs a special role in legal discourse, as one of the methods of argumentation. J. Stelmach notes that lawyers often are not aware of the methods used by each other's arguments. As a result of the lack of knowledge they act intuitively, sometimes committing errors that cause the following differences in interpretation and understanding of the law. This article is an attempt to recreate based on the parsed literature forming steps of legal discourse. Furthermore, this analysis will be used in presenting the dispute in the case law, which was created in connection with the resolution of the Supreme Court of 19 June 1997, file no. III CZP 28/97.

В судебной системе особую роль играет правовой дискурс, в качестве одного из методов аргументации. Я. Стельмах отмечает, что часто юристы не осознают лично использованых методов аргументации. В результате из-за отсутствия знаний действуют интуитивно, иногда совершая ошибки, вызывающие в результате различия в толковании и понимании закона. Эта статья является попыткой воспроизвести на основе литературного анализа этапы формирования правового диспута. Кроме того, этот анализ будет использован в представлении спора в прецедентном праве, которое было создано в связи с постановлением Верховного Суда от 19 июня 1997 г. (код. III CZP 28/97).