Wykorzystanie rezerw walutowych zakumulowanych na ponadoptymalnym poziomie - doświadczenia współczesnych banków centralnych

Dynamiczny przyrost aktywów rezerwowych stanowi fenomen współczesnej gospodarki światowej. Tempo akumulacji rezerw przyśpieszyło wyraźnie od 2000 r., kiedy to średni roczny przyrost globalnego zasobu rezerw przekracza 20%. Zjawisko to odnosi się zasadniczo do krajów emerging markets, które akumulując rezerwy pochodzące z nadwyżek na rachunku obrotów bieżących i/lub kapitałowych dokonują transferu krajowych oszczędności netto za granicę, co stanowi, zważywszy na słaby rozwój gospodarczy tej grupy krajów, paradoks współczesnej gospodarki światowej. Dominuje pogląd, wsparty licznymi badaniami empirycznymi w tym zakresie, że poziom rezerw akumulowanych przez te kraje osiągnął poziom ponadoptymalny, co oznacza znaczną przewagę kosztów nad korzyściami z polityki akumulacji.