Alexander Pruss on Love and the Meaningfulness of Sex

W niniejszej pracy podejmuję zagadnienie miłości i seksualnego pożądania w ujęciu Alexandra Prussa. W moim przekonaniu Autor nie dostarcza przekonującego wyjaśnienia żadnego z tych pojęć. Jedną z racji jest pominięcie przez niego wielu kluczowych prac z zakresu filozofii i sztuki. Ponadto uważam, że proponowane przez Prussa rozumienie miłości i stosunku płciowego jest nazbyt moralizatorskie, co sprawia, że jego rozważania nie uwzględniają faktycznego ludzkiego doświadczenia tych spraw, a nawet je zafałszowują. Dowodzę również, że teleologia, do której odwołuje się Pruss, uzasadniając twierdzenie, że celem stosunku płciowego jest roz­rodczość, nie jest wiarygodna, a nawet gdyby było przeciwnie, to z takiej teleologii nie można by wyprowadzić wniosków moralnych, które chce z niej wywieść Pruss.

In this essay I explore Alexander Pruss’ conceptions of love and sexual desire. I argue that he fails to provide a convincing account of either and that one reason for this is that he ignores far too much relevant material in philosophy and the arts that needs to be taken into account in a thorough investigation of such matters. I argue further that Pruss’ understanding of love and sex is highly moralized, meaning that his discussion is not at all sensitive to the actual human experience of these, but consistently falsifies them. I also argue that the teleology to which Pruss appeals in order to ground his claim that, in the sexual act, the bodies of the lovers are striving for reproduction, is implausible and, further, that, even were it not, we could not infer from such teleology the moral conclusions that Pruss wishes to extract from it.a.