Migrationen zwischen Land und Stadt in der Nachkriegssowjetunion am Beispiel von Nordkaukasus und Ural (1947–1979)

W artykule, na podstawie różnych danych statystycznych, przebadano strukturę i pochodzenie osób migrujących w Związku Radzieckim w okresie powojennym, czyniąc to na przykładzie dwóch specyficznych regionów. Obok powojennych spisów powszechnych (1959, 1970, 1979) główne źródło do badań stanowią mało dotąd znane roczne sprawozdania lokalnych władz administracyjnych na temat migracji wewnętrznych w tychże regionach, sporządzone dla czasu po 1947 roku. Nawet jeśli w obu badanych regionach tendencje rozwoju strumieni migracyjnych w istocie odpowiadają wzorcom opisanym dla tego okresu w literaturze przedmiotu, to jednak przy porównaniu obu regionów dają się również ustalić liczne zasadnicze różnice. Są one uwarunkowane historycznym rozwojem, specyfiką systemów osadniczych, stopniem rozwoju osadnictwa miejskiego i innymi przyczynami. Fakt, że służące za przykład regiony znalazły się na zupełnie różnych szczeblach rozwoju, nakazuje zadać pytanie, jak dalece może być odkrywcze i celowe porównanie uzyskanych wskaźników dla osadnictwa miejskiego.