Postanowienia Ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami oraz rekomendacji S Komisji Nadzoru Finansowego a zapobieganie kryzysom bankowości hipotecznej

On 23 March 2017, the Act on mortgage credit and supervision of mortgage credit intermediaries and agents was passed, which implements Directive 2014/17/EU of the European Parliament and of the Council of 4 February 2014 on credit agreements for consumers relating to residential immovable property and amending Directives 2008/48/EC and 2013/36/EU and Regulation (EU) No 1093/2010. The Act on mortgage credit under examination contains consumer protection standards for mortgage banking services, which can pursue objectives and perform macro-prudential functions in the financial system. The Act also provides for the supervision of mortgage intermediaries and their agents providing mortgage credit services, rightly considering that since this is a matter of macro-prudential substance and capable of having an impact on financial stability, a comprehensive supervision of the activities of mortgage intermediaries and agents is justified. The aim of the study is to (i) examine the provisions of the Act on mortgage credit from the perspective of its macro-prudential content; (ii) reconstruct this potentially macroprudential content; (iii) assess the regulatory arrangements for credit intermediaries and residential immovable property agents adopted by the Act; and (iv) address the issue, relevant to the theory of financial market law, of the interference between private and public law rules in terms of their macro-prudential content and macro-prudential policy. It is also intended to perform a comparison of the provisions of the Act on mortgage credit with selected recommendations of Recommendation S of the Financial Supervision in order to assess their macro-prudential nature and the appropriateness of the regulatory solutions adopted by means of an act or by means of national soft banking law to which Recommendation S belongs.

Dnia 23 marca 2017 r. uchwalona została ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami, która wdraża postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniającej dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010. Analizowana ustawa o kredycie hipotecznym zawiera normy ochronne dla klienta na rynku usług bankowości hipotecznej, które mogą w systemie finansowym realizować cele i pełnić funkcje makroostrożnościowe. W ustawie o kredycie hipotecznym unormowano również nadzór nad pośrednikami kredytu hipotecznego i ich agentami świadczącymi usługi związane z kredytem hipotecznym, słusznie uznając, że jest to materia na tyle istota makroostrożnościowo i mogąca wykazywać wpływ na stabilność finansową, iż zasadne jest wprowadzenie kompleksowego nadzoru nad działalnością pośredników kredytu hipotecznego i agentów. Celem opracowania jest: (1) analiza postanowień ustawy o kredycie hipotecznym z punktu widzenia jej makroostrożnościowej treści; (2) dokonanie rekonstrukcji tej potencjalnie makroostrożnościowej treści oraz (3) ocena przyjętych w ustawie rozwiązań nadzorczych w zakresie pośredników kredytowych i agentów oferujących kredyty związane z nieruchomościami mieszkalnymi; (4) ustosunkowanie się do zagadnienia, istotnego dla teorii prawa rynku finansowego, a polegającego na interferencji norm prawa prywatnego i publicznego z punktu widzenia ich makroostrożnościowej materii i w ramach polityki makroostrożnościowej. Realizowanym zamierzeniem badawczym jest także dokonanie zestawienia postanowień ustawy o kredycie hipotecznym z wybranymi zaleceniami rekomendacji S Komisji Nadzoru Finansowego dla oceny ich makroostrożnościowego charakteru i trafności przyjętych rozwiązań regulacyjnych za pomocą ustawy lub za pomocą krajowego soft law bankowego, do którego należy rekomendacja S.

I. Artykuły

I. Papers