Tanatyczny tryptyk ponowoczesności: kryzys, pornografia i renesans śmierci

W każdej epoce możemy dostrzec odmienny stosunek człowieka wobec kresu życia, wyrazem którego są zróżnicowane postawy i wyobrażenia na temat śmierci. W ponowoczesności, która stanowi kontekst zawartych w niniejszym artykule rozważań, nie sposób przedstawić jednego obrazu śmierci, ponieważ stosunek współczesnych ludzi do tematów związanych z przemijaniem, a także ich forma wizualna, jawi się w wielu niezwykle zróżnicowanych formach. Przedmiotem mojej analizy jest zatem próba przybliżenia rezerwuaru mortualnych przedstawień, które ujawniają się w trzech odsłonach – poprzez: kryzys, pornografię i renesans śmierci, w optyce których konstytuuje się tanatyczny tryptyk ponowoczesności.

In every epoch we can notice different attitude towards end of life, which reflects in varied attitude towards death and its representations. The background for my consideration is postmodernity. In this period there is no one representation of death, because contemporary people’s attitude towards topics associated with passing and their images are diversified. In the article I will try to analyse the representations of death shown trough three phenomena - crisis, pornography and renaissance of death, in which light the Thanatotic post-modern triptych can be constructed.