The Impact of Virtual Reality in Modern Karate Training: Increasing Engagement Levels and Fitness of Elite Athletes

im. This study aims to analyze the effects of virtual reality on engagement and fitness. Methods. This study adopted a mixed method. A total of 32 elite karate athletes from Palembang PGRI University (Indonesia) were recruited and allocated to the control (n = 15) or the virtual reality group (n = 17). Quantitative instruments used the Athlete Engagement Questionnaire to measure the level of engagement, and the hand grip test, standing board jump test, sit-and-reach test, 40-meter test, 4×9 m shuttle run test and bleep test to measure physical fitness. The instrument for qualitative research involved in-depth interviews. Results. This study showed several findings in the quantitative study. First, there was no difference in the value of engagement and fitness between the control and virtual reality groups at the baseline stage. Second, there were significant differences in engagement and fitness values between the two groups at the post-intervention stage. The qualitative research showed that elite athletes revealed various perceptions that virtual reality is easy and interesting, but the price is high, and that users should have technology literacy, or it would be less meaningful. Conclusions. This study confirms that virtual reality training was a positive and effective method to bring back engagement and physical fitness among elite Karate athletes.

Cel. Celem niniejszego badania była analiza wpływu wirtualnej rzeczywistości na zaangażowanie i sprawność fizyczną. Metody. W badaniu zastosowano metodę mieszaną. Łącznie 32 wyczynowych sportowców karate z Uniwersytetu Palembang PGRI (Indonezja) zostało zrekrutowanych i przydzielonych do grupy kontrolnej (n = 15) i grupy wirtualnej rzeczywistości (n = 17). Narzędzia ilościowe wykorzystywały Kwestionariusz zaangażowania sportowców do pomiaru poziomu zaangażowania oraz test chwytu dłoni, test skoku ze stojącej deski, test siadu i sięgania, test 40 metrów, test biegu wahadłowego 4×9 m, test beep do pomiaru sprawności fizycznej. Podczas gdy narzędzie do badań jakościowych obejmowało pogłębione wywiady. Wyniki. Badanie to wykazało kilka ustaleń w badaniu ilościowym. Po pierwsze, nie było różnicy w wartości zaangażowania i sprawności między grupą kontrolną a grupą wirtualnej rzeczywistości na etapie wyjściowym. Po drugie, zaistniały istotne różnice w wartościach zaangażowania i sprawności między dwiema grupami na etapie po interwencji. Podczas gdy badania jakościowe wykazały, że sportowcy wyczynowi ujawnili różne spostrzeżenia, m.inn. że rzeczywistość wirtualna jest łatwa i interesująca, ale cena jest wysoka, a użytkownicy powinni mieć umiejętności technologiczne, w przeciwnym razie będzie ona mniej znacząca. Wnioski. Badanie to potwierdza, że trening w rzeczywistości wirtualnej był pozytywną i skuteczną metodą przywrócenia zaangażowania i sprawności fizycznej wśród sportowców wyczynowych karate.