Notatniki Aleksandra Wata z Beinecke Library

Notatniki Aleksandra Wata znajdują się w zbiorze materiałów archiwalnych autora "Ciemnego świecidła" w Beinecke Rare Book and Manuscript Library w Yale University (New Haven, USA) i stanowią część "Aleksander Wat Papers". Pisane na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych bruliony są prawdziwym skarbem dla kogoś, kto zajmuje się twórczością Wata. Zostały znalezione w bogatym zbiorze archiwalnym i są opracowywane w ramach projektu badawczego Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki "Notatniki Aleksandra Wata – spiralna nielinearność zapisu" przez Adama Dziadka i Jana Zielińskiego. W niniejszym zeszycie prezentujemy ich transkrypcje oraz omówienie. Nigdy wcześniej nikt nie próbował ich odczytywać, powierzchownie uznając ich nieważność dla całości dzieła Wata lub też – co jest bardziej prawdopodobne – nie odczytywał ich ze względu na wielkie trudności z odszyfrowaniem. Praca nad notatnikami, które są swoistymi „przed-tekstami” opiera się na założeniach krytyki genetycznej. Transkrypcja i opracowanie tekstów archiwalnych wiąże się tu ze szczególnym rodzajem powtórzenia. Powtarza się i zaczyna żyć od nowa to, co pozostawało dotąd zamarłe w mroku biblioteki. To sprawa szczególnie ważna, kiedy chodzi o dziedzictwo kulturowe współtworzone przez jednego z najwybitniejszych poetów XX wieku.

Aleksander Wat’s notebooks are held in the collection of the author’s archive materials of Beinecke Rare Book and Manuscript Library at Yale University (New Haven, USA) and form a part of "Aleksander Wat Papers". The pieces, written at the turn of 1950s and 1960s, are a unique treasure for any Aleksander Wat scholar. Found in a rich archive collection, they are prepared for publication by Adam Dziadek and Jan Zieliński within the framework of "Notatniki Aleksandra Wata – spiralna nielinearność zapisu" ("Aleksander Wat’s notebooks – a spiral non-linearity of record"). The present volume offers its transcript and description. No-one ever tried to decipher them, superficially regarding their insignificance for Wat’s output or, which is more probable, due to enormous difficulties with their decoding. The work with the notes which prove to be a peculiar type of “pre-texts” is carried out in accordance with literary genetic criticism. The transcription and preparation is here linked with a special type of repetition. What was hidden in the darkness of library is repeated and starts a new life. That proves to be the seminal case as far as the co-creation of cultural heritage of one of the most outstanding 20th century poet is concerned.