Znaczenie diagnozy funkcjonalnej w edukacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Celem artykułu jest zdefiniowane i opisanie diagnozy funkcjonalnej jako modelu udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Ze względu na używanie tego terminu w wielu kontekstach naukowych (pedagogika, psychologia, medycyna), a także w obszarze praktyki diagnostyczno-terapeutycznej, trudno jest podać jego spójną eksplikację. Analizowane sposoby aplikowania pojęcia „diagnoza funkcjonalna” wskazują na wybiórcze rozumienie roli i zadań przypisywanych pedagogom, psychologom, nauczycielom i innym specjalistom. Powoduje to, że główny walor diagnozy funkcjonalnej, jakim jest kompleksowość wsparcia, nie jest w wystarczającym stopniu realizowany, co bezpośrednio przekłada się na jakość edukacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

The aim of the article is to define and describe the functional diagnosis as a model for providing psychological and pedagogical assistance to students with special educational needs (SEN). Due to the use of this term in many scientific contexts (pedagogy, psychology, medicine), as well as in the area of diagnostic and therapeutic practice, it is difficult to give its coherent explanation. The analyzed methods of applying the concept of functional diagnosis indicate a selective understanding of the role and tasks attributed to educators, psychologists, teachers and other specialists. Because of that the main value of the functional diagnosis, namely the complexity of support, is not sufficiently implemented, which directly translates into the quality of education of students with special educational needs.