Teologiczny ruch Radykalnej Ortodoksji o protestantyzmie i scholastyce. Wprowadzenie w refleksję

Radykalna Ortodoksja (ekumeniczna, ponadwyznaniowa) coraz mocniej zaznacza swą obecność we współczesnej akademickiej teologii zachodniej. Jej trzon tworzą teolodzy anglikańscy. Główny kierunek Radykalnej Ortodoksji stanowi ostra krytyka nowoczesności i jej inherentnych przejawów (sekularyzm, paradygmat oświeceniowy, kulturowy nihilizm, scjentyzm, kapitalizm). Ważna jest również refleksja na temat skutków reformacji i miejsca protestantyzmu we współczesnym chrześcijaństwie. Reformacja jest rozumiana jako jeden z najważniejszych faktów historycznych cywilizacji zachodniej – integralny element zespołu zjawisk, inicjujących nowożytność. Artykuł ma na celu omówienie poglądów szkoły Radykalnej Ortodoksji dotyczących protestantyzmu oraz teologiczno-kulturowych i społecznych konsekwencji reformacji. Teolodzy tego ruchu zakładają, że scholastyka i protestantyzm stanowią teologiczną ciągłość, o czym świadczy wspólny obszar teologicznych dociekań zaobserwowany u liderów teologii scholastycznej, jak i ojców reformacji.

Radical Orthodoxy (ecumenical, supra-denominational) emphasizes its presence in contemporary academic Western theology; its core are Anglican theologians. The main direction of Radical Orthodoxy is a severe criticism of modernity and its inherent manifestations (secularism, the enlightenment paradigm, cultural nihilism, scientism and capitalism). It is also important to reflect on the effects of the Reformation and the place of Protestantism in contemporary Christianity. The Reformation is understood as one of the most important historical facts in Western civilization – an integral element of the set of phenomena initiating modernity. The article aims to discuss the views of the Radical Orthodoxy School regarding Protestantism as well as theological, cultural and social consequences of the Reformation. Theologians of this movement assume that scholasticism and Protestantism constitute a theological continuity, as evidenced by the common area of theological inquiry observed among leaders of scholastic theology and the fathers of the Reformation.