Narracja i renarracja u dzieci z ADHD w wieku szkolnym

Przegląd literatury przedmiotu wskazuje na potrzebę podjęcia badań, mogących zobrazować stopień rozwoju poszczególnych elementów wchodzących w skład kompetencji językowej, komunikacyjnej i kulturowej, a także ewentualne różnice występujące w tym zakresie pomiędzy uczniami nadpobudliwymi a ich neurotypowymi rówieśnikami. W artykule podjęto zatem temat realizacji narracji przez dzieci z diagnozą zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) w zestawieniu z opisem zachowań narracyjnych dzieci z grupy kontrolnej (bez zaburzeń rozwojowych). Artykuł stanowi opis badań prowadzonych na grupie uczniów klas 1–4 szkoły podstawowej. Zestaw prób narracyjnych poszerzono dodatkowo o zadanie oceniające tworzenie renarracji na podstawie słuchowej pamięci tekstu. Otrzymane wyniki, zestawione i przeanalizowane ilościowo i jakościowo, stają się dla autorki podstawą do dalszych poszukiwań zaburzeń językowych występujących w ADHD.

A review of the literature on the subject indicates the need for research that can illustrate the development degree of individual elements composing linguistic, communicative and cultural competences, as well as possible differences in this respect between hyperactive students and their neurotypical peers. This article discusses the use of narrative by children diagnosed with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) in comparison with the narrative behavior of children from the control group (without developmental disorders). The paper reports on the research conducted on a group of students in grades 1-4 of primary school. The set of narrative trials was additionally extended with a task assessing re-narration creation based on the auditory memory of the text. The obtained results, compiled and analyzed quantitatively and qualitatively, become the basis for the author to further search for language disorders occurring in ADHD.