Fałszowanie informacji niefinansowych w sprawozdaniu zintegrowanym

Ocena działalności gospodarczej na tle konkurencyjnego rynku jest możliwa dzięki analizie nie tylko informacji finansowych, ale i niefinansowych. Źródłem informacji finansowych jest sprawozdanie finansowe, a jego jakość gwarantowana jest przepisami prawa bilansowego. Z kolei źródłem informacji niefinansowych jest sprawozdanie zintegrowane, w odniesieniu do którego nie wypracowano jednolitych rozwiązań w zakresie uwiarygodniania ujawnianych informacji. Celem artykułu jest więc próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób potwierdzać jakość informacji niefinansowych w sprawozdaniu zintegrowanym, jednocześnie ograniczając możliwość ich fałszowania? W artykule wykorzystano krytyczną analizę literatury przedmiotu, obserwację praktyki gospodarczej (weryfikacja zintegrowanych raportów trzech podmiotów gospodarczych: Grupa Orlen SA, Grupa Lotos SA i Grupa Azoty SA) oraz wnioski wynikające z prowadzonych badań w zakresie jakości informacji w sprawozdaniach zintegrowanych publikowane we wcześniejszych opracowaniach autorki. Wyniki analizy wskazują, że podmioty gospodarcze sporządzające sprawozdania zintegrowane poddają je ocenie niezależnych ekspertów w zakresie potwierdzenia poprawności ujawnianych informacji niefinansowych i ich zgodności z wytycznymi opracowanymi dla raportowania zintegrowanego. Nie jest to jednak działanie powszechne w polskiej praktyce gospodarczej.