Między lekturą a notatnikiem. Noty rękopiśmienne w książce drukowanej jako materiał badawczy

Przedmiotem artykułu jest fenomen zapisków rękopiśmiennych na kartach starodruków. Ze względu na zdumiewającą różnorodność zapiski te stanowią materiał źródłowy przedstawiający duży potencjał badawczy, wykraczający poza historię lektury i historię książki jako takiej. Wykorzystując dotychczasowe obserwacje uzyskane w badaniach z autopsji z zastosowaniem metody proweniencyjnej autorka przedstawia studium trzech przykładów oraz wnioski dotyczące typów aktywności piśmienniczej właścicieli i użytkowników książki zabytkowej w kontekście ich indywidualnego podejścia do książki i lektury. Problematykę przedstawiono na podstawie materiałów starodrucznych ze zbiorów PAN Biblioteki Gdańskiej, wskazując jednocześnie na kwestie metodologiczne związane z pozyskiwaniem informacji proweniencyjnych z kolekcji starych druków, które w omawianym aspekcie pozostają wciąż niedostatecznie opracowanymi zasobami danych o charakterze źródłowym.

The subject of the article is the phenomenon of handwritten notes on the pages of old prints. Due to their astonishing variety, these notes constitute source material with great research potential, well beyond the history of reading and the history of the book as such. Using the previous observations obtained in the autopsy research with the use of the provenance method, the author presents a study of three examples and conclusions regarding the types of writing activity of owners and users of an antique book in the context of their individual approach to the book and reading. The issues were presented based on old prints materials from the collections of the Polish Academy of Sciences of the Gdańsk Library, taking into account the methodological issues related to obtaining provenance information from the collection of old prints, which in the discussed aspect are still insufficiently developed source data resources.