Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

«Малороссийский» рай: "Старосветские помещики" Николая Гоголя как пасторальная дистопия

Tytuł:
«Малороссийский» рай: "Старосветские помещики" Николая Гоголя как пасторальная дистопия
“Little Russian” Paradise and Hell:Nikolai Gogol’s The Old-World Landowners as a Pastoral Dystopia
Autorzy:
Чик Денис
Чик Ольга
Data publikacji:
2017-12-30
Tematy:
повесть
дистопия
пастораль
топос хутора
Малороссия
Украина
Российская империя
short story
dystopia
the pastoral
farm topos
Little Russia
Ukraine
the Russian Empire
Język:
rosyjski
Dostawca treści:
CEJSH
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
В статье рассматривается жанровая специфика повести Николая Гоголя "Старосветские помещики" (1835), которая относится к так называемым украинским повестям. Авторы анализируют жанровые черты произведения, дающие основания рассматривать его как дистопию – опасность возможной дегенерации человечества из-за отказа от человеколюбия и увлечение материальными ценностями, наличие топосов двух миров – «идеального» и несовершенного, система аллюзий на пасторальную идиллию русской литературы первых десятилетий XIX вeкa; разрыв с прежней казацкой историей; замкнутая и цикличная жизнь за запрограммированными схемами. Гоголь успешно изменил устоявшиеся в русской литературе литературные стереотипы посредством Вечеров на хуторе близ Диканьки и Миргорода собственным утопическим проектом, который превратился в отдельных произведениях в настоящую пасторальную дистопию. Смерть главных персонажей символизирует крах иллюзорно прибыльного и образцового хозяйства казацкой старшины, которая получила дворянские права в Российской империи и полностью интегрировалась в имперские высшие круги. Повесть Старосветские помещики Гоголя является образом завершенной эпохи казачества и создания новой – тотальной интеграции малороссийских дворян в «тело» Российской империи XIX вeка.

The article considers the genre specificity of Nikolai Gogol’s short story The Old-World Landowners (Starosvyetskiye pomeshchiki) (1835), which refers to the so-called Ukrainian stories. The genre features of the work are analyzed, which give grounds to consider it as a dystopia: the danger of possible mankind degeneration due to rejection of philanthropy and infatuation with material values; the presence of the topii of two worlds – “ideal” and imperfect. Gogol successfully changed the established literary stereotypes in Russian literature by means of Evenings on a Farm near Dikanka (Vechera na hutore bliz Dikanki) and Mirgorod – by his own utopian project, which turned into a real pastoral anti-utopia. The death of the main characters symbolizes the collapse of the illusory, lucrative and exemplary economy of the Cossack officers who received the noble rights in the Russian Empire and were fully integrated into the imperial upper circles. The story The Old-World Landowners by Gogol is the image of a terminated Cossack epoch and the creation of a new – total integration of Little Russian nobles into the “body” of the Russian Empire of the XIX century.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies