Россия – Запад, Украина... свои – чужие?

Jedną z najważniejszych cech językowej kreacji zagrożenia o podłożu społecznym i politycznym jest ciągłe odwoływanie się przez nadawców publicystycznych do kulturowej opozycji „swój” – „obcy” implikującej automatycznie opozycję „my” – „oni”. W niniejszym artykule wspomniane dwubiegunowe rozgraniczenie rozpatrywane jest w dwóch aspektach: Rosja – Zachód (USA, UE) oraz Rosja – Ukraina. Na podstawie zgromadzonego materiału ilustracyjnego wyodrębnione zostały główne elementy w kształtowaniu obrazu wroga. Wymieniona dychotomia stanowi swoisty rodzaj klucza, zasady porządkującej konstruowanie obrazu świata, modyfikuje istniejącą językową interpretację rzeczywistości w celu skuteczniejszego wpływania na poglądy i postawy odbiorców tekstów prasowych. W analizowanych tekstach publicystycznych omawiana opozycja zostaje dodatkowo zintensyfikowana, przez co kontrast pomiędzy obiema grupami („my” – „oni”) zaznacza się bardziej wyraziście.