Samopoznanie w filozofii Śankary i Schopenhauera

W pracy przedstawiam projekt dysertacji Samopoznanie w filozofii Ankary i Schopenhauera, która jest analizą porównawczą procesu oraz pojęcia 'samopoznania' w ujęciu przedstawicieli przeciwległych tradycji filozoficznych – Śankary w filozofii wschodniej i Schopenhauera w zachodniej. Celem rozprawy jest określenie metod poznawczych oraz związku między podmiotem i przedmiotem w samopoznaniu. Z punktu widzenia metafizyki, opisywana jest istota podmiotu i przedmiotu samopoznania, tj. świadomości/jaźni człowieka, natomiast z punktu widzenia epistemologii, określane są metody jej poznania. Rozważania rozpoczynają się prezentacją poglądów Śankary na jaźń w stanie śnienia w oparciu o fragmenty jego komentarzy do Upaniszad, Brahmaputr i Gaudapadakariki zawarte w antologii A.J. Alstona A Śankara Source Book, w części The 'States' of the Soul and Their Transcendencje.

In this paper I present a project of the dissertation Self-knowledge in philosophies of Śankara and Schopenhauer that is a comparative analysis of a process and a concept of ‘self-knowledge’ as viewed by representatives of different philosophical traditions – Śankara in the East and Schopenhauer in the West. The aim of the study is defining discovery procedures and a subject/object relationship in self-knowledge. From the point of view of metaphysics, the nature of the subject and object of self-knowledge, i.e. the self and consciousness of a person is described, and from the perspective of epistemology – ways to knowing it. The discussion begins with a presentation of Śankara’s views on the self in a state of dream based on his commentaries to The Upanishads, Brahmasutra and Gaudapadakarikas as contained in A.J. Alston’s anthology A Śankara Source Book, the chapter The 'States' of the Soul and Their Transcendence.