Terapia tradycyjna a terapia strategiczna dyslalii obwodowej

Autorka przedstawia propozycję typologii metod terapii dyslalii, biorąc pod uwagę różne kryteria. Swoistym tłem dla podjętych rozważań jest formuła Evidence-Based Practice (w wolnym tłumaczeniu „praktyka oparta na dowodach”). W takim kontekście autorka porównuje metody terapii tradycyjnej i terapii strategicznej. Analizy pokazują, że są to dwa odmienne modele terapii, chociaż można odnaleźć pewne wspólne wątki, np. pracę nad automatyzacją ćwiczonej głoski w mowie codziennej pacjenta. Warto zaznaczyć, że terapię strategiczną autorka utożsamia ze Strategiczną metodą usprawniania realizacji fonemów SMURF.

The author proposes a typology of methods for treating dyslalia, taking into account various criteria. The Evidence-Based Practice formula (loosely translated as „evidence-based practice”) is a specific background for the considerations. In this context, the author compares the methods of traditional therapy and strategic therapy. The analyzes show that these are two different models of therapy, although some common threads can be found, e.g. work on the automation of the practiced sound in the patient’s everyday speech. It is worth noting that the author identifies the strategic therapy with the Strategic method of improving the implementation of SMURF phonemes.