Poczucie osamotnienia a przystosowanie społeczne

Współczesny świat stawia przed ludźmi nowe wyzwania. Dynamiczny rozwój techniki, zmiany społeczne i gospodarcze niosą ryzyko osamotnienia człowieka, a także wymagają od niego przystosowania się do zachodzących przemian. Zakres niniejszego artykułu obejmuje problem zależności między poczuciem osamotnienia a poziomem przystosowania społecznego. Refleksja naukowa nad przebiegiem obu zjawisk może przyczynić się do jeszcze lepszego zrozumienia, wyjaśnienia i przeciwdziałania negatywnym skutkom tej rzeczywistości. Wyniki uzyskanych badań jednoznacznie wykazują związek między wyodrębnionymi wymiarami. Wszystkie stwierdzone zależności istotne statystycznie mają charakter ujemny, co świadczy o tym, że osoby uzyskujące wysokie wyniki w skali poczucia osamotnienia wykazują niższe wyniki w wymiarach przystosowania społecznego. Można zatem sądzić, że z wysokim poziomem poczucia osamotnienia idzie w parze gorsze przystosowanie społeczne. Analiza powiązań na poziomie podgrup wyodrębnionych ze względu na płeć pozwala zauważyć, że w przypadku kobiet istnieje zdecydowanie więcej powiązań między omawianymi zmiennymi niż u mężczyzn.

Contemporary world poses to people new challenges. The dynamic development of new technologies and social changes brings risk of isolation of men and women. It also requires from the people the ability to adapt to new situations. This article focuses on the problem of correlation between the feeling of isolation and the level of social adaptation. The reflexion on both phenomena may contribute to better understanding, explanation, and counteraction against negative effects of the problem. The results of the research show a clear correlation between both factors mentioned above. All of the relevant correlations are negative. This means that people who have high level of feeling of isolation have lower level of social adaptation. This signifies that higher levels of feeling of isolation goes hand in hand with poorer levels of social adaptation. The analysis of interrelatedness on the subgroup level individualized on the sex criterion shows that women have significantly more connections between variables mentioned above than men.