Ubóstwo mieszkańców wsi w Chińskiej Republice Ludowej

Polityka otwarcia Chińskiej Republiki Ludowej na świat, zainicjonowana przez przywódcę Deng Xiaopinga, reformy gospodarcze oraz tworzenie socjalizmu o chińskiej specyfice, przyniosły w efekcie dynamiczny wzrost gospodarczy. Przedstawiony przez Denga na III Plenum KC KPCh w grudniu 1978 r. nowy kurs w społeczno-politycznym rozwoju kraju stworzył podstawę do zainicjowania programu reform. Chiny stopniowo, aczkolwiek konsekwentnie zaczęły zmieniać gospodarcze i społeczne oblicze. Deng przez szereg lat prowadził kraj drogą zmian, otwierając go na świat, aktywizując stopniowo kolejne regiony i miasta. W ciągu dwudziestu pięciu lat Chiny osiągnęły postęp, na jaki wiele krajów pracowało pół wieku. Przyjęty przez nie model rozwoju pozwolił na transformację gospodarki biednego kraju rolniczego (80% ludności) w drugą potęgę gospodarczą świata, przy czym ponad 400 mln osób wydobyło się z biedy i dla większości społeczeństwa warunki życia znacznie się poprawiły. Wobec powyższego należy przyjrzeć się drodze, jaką przeszła Chińska Republika Ludowa, aby ograniczyć ubóstwo mieszkańców wsi.