Z prac nad komentarzem do „Foriceniów” Jana Kochanowskiego

Artykuł przedstawia próbkę komentarza do dwóch foriceniów Jana Kochanowskiego: „Ad Luciam” (21) i „De Neaera” (4). Komentarz ten powstaje w ramach nowej edycji „Carmina Latina” czarnoleskiego poety. W odczytaniu obu epigramatów istotny kontekst tworzą nie tylko utwory antyczne (np. z Antologii greckiej), do których polski poeta sięga w ramach renesansowej aemulatio, lecz także nowołacińskie, np. „Lusus” Andrei Navagera czy epigramaty Michaela Marullusa. „Foricenia” wchodzą w relacje intertekstualne z dziełami innych humanistów i współtworzą literackie dobro wspólne renesansowej Europy.

The paper offers a sample of a commentary to Jan Kochanowski’s two foricoenia, namely “Ad Lucinam” (21) and “De Neaera” (4). The commentary is effectuated in connection with a new edition of the poet’s “Carmina Latina”. When interpreting the two epigrams, an important context is made not only by antique works (e.g. from “The Greek Anthology”) to which the poet referred within the framework of the Renaissance aemulatio, but also by New Latin ones, inter alia Andrea Navagero’s “Lusus” and Michael Marullus’ epigrams. “Foricoenia” enters into intertextual relationships with the works of other humanists and contributes to the common good of Renaissance Europe.