Nazwa własna w tekście epistolarnym a osobliwości idiolektalne Witkacego — na przykładzie Listów do żony z lat 1923–1939

W artykule omówiono wystąpienia nazw własnych w strukturze listu jako gatunku tekstu z uwzględnieniem aspektów wyznaczających genologiczną tożsamość familijnego tekstu epistolarnego. Wskazano zatem onimy występujące w ramie i w części właściwej listów, opisano propria znamienne dla potocznej odmiany języka, lecz z wyraźnie zaznaczonymi cechami idiolektu Witkacego. Zwrócono także uwagę na nazwy włączone w struktury implikujące dialogowość tekstu monologowego czy profilujące adresata oraz na onimy o wymiarze dokumentalno-faktograficznym.

In the article the occurrence of proper names in the letter structure, conceived as a genre of text, taking into consideration aspects that determine the genelogical identity of the family epistolary text, is being discussed. So the onyms that occur in opening and closing phrases and in the bodies of letters were shown and the propria characteristic of the colloquial variant of the language, but with clearly marked features of Witkacy’s idiolect, were described. Attention was also paid to the names included in the structures that imply dialogicality of the monologue text or that profile the recipient as well as to the onyms in the documentary and factual dimension.