Stare i nowe obszary kulturowe miast chińskich w perspektywie antropologii doświadczenia

Artykuł prezentuje wybrane aspekty eksploracji miast chińskich z perspektywy Europejczyka/antropologa/turysty. Punktem wyjścia rozważań jest miasto, w którym najczęściej rozpoczynamy „odkrywanie” nowych obszarów. Miasto bowiem ogniskuje osiągnięcia cywilizacyjne i kulturowe dziedzictwo danej zbiorowości, będąc rzeczywistą i metaforyczną bramą do nieznanych obszarów. Tu mieszają się: stare i nowe, tu tradycja ugina się lub niknie pod naporem postępujących wraz z nowoczesnością przeobrażeń. Właśnie owe przemiany i ich konsekwencje stają się główną osią artykułu. Dawne, tradycyjne dziedzictwo chińskiej cywilizacji, mimo wielu starań niknie. Wpływy kultury Zachodu i galopujące tempo życia kształtują nowe formy i sposoby jego spędzania, które często pozostają w opozycji do tradycji. Równocześnie czynności związane z codziennością (przygotowywanie posiłków, higiena, wolny czas, itp.), jak dawniej, dzieją się na ulicach. Prywatne, intymne sfery życia jednostek są częścią życia zbiorowości. Dla Europejczyka, zarówno badacza jak i turysty doświadczanie takiej przestrzeni miejskiej ma zupełnie odmienny wymiar.