Anger in adult male martial arts and combat sports practitioners: a comparative study according to age, experience, level of education and style

Problem and background. Martial arts have been viewed from a paradoxical approach. On the one hand, as practices related to mental control, respect and philosophical values. But on the other, as violent and aggressive practices that can cause harm. Aim. To describe and compare the levels anger (trait anger, anger expression and anger control) in male adults engaged in martial arts and combat sports (MA&CS) training, according to age, experience in practicing MA&CS, educational level and MA&CS style. Method. One hundred ninety-five male MA&CS practitioners from judo, Brazilian jiu-jitsu, mixed martial arts, aikido, muay Thai and karate, participated in this descriptive, cross-sectional study. Anger was measured using a Spanish version of the State-Trait Anger Expression Inventory-2 (STAXI-2). Results. No differences in trait anger, anger expression and anger control according to MA&CS practitioners’ level of formal education and years of experience were found. There were significant, trivial size differences anger expression-out scale with regard to age, with more experienced practitioners achieving lower results. Significant, small size differences were found in trait anger scale and angry reaction subscale according to style, with aikido group having lower scores and muay Thai group higher than some of the other groups. Conclusion. The ambiguous outcomes of MA&CS studies make it necessary to develop solid quantitative, qualitative and mixedmethods research in order to elucidate the relationship between MA& CS practice and anger and aggression.

Problem i tło. Sztuki walki były postrzegane z paradoksalnego punktu widzenia. Z jednej strony jako praktyki związane z kontrolą umysłu, szacunkiem i wartościami filozoficznymi. Ale z drugiej strony, jako gwałtowne i agresywne praktyki, które mogą powodować szkody. Cel. Opisanie i porównanie poziomów gniewu (gniewu cechy, ekspresji gniewu i kontroli gniewu) u dorosłych mężczyzn zaangażowanych w trening sztuk i sportów walki (MA&CS), w zależności od wieku, doświadczenia w uprawianiu MA&CS, poziomu wykształcenia i stylu MA&CS. Metoda. W tym opisowym, przekrojowym badaniu wzięło udział stu dziewięćdziesięciu pięciu mężczyzn ćwiczących MA&CS z judo, brazylijskiego jiu-jitsu, mieszanych sztuk walki, aikido, Muay Thai i karate. Uczucie gniewu mierzono za pomocą hiszpańskiej wersji State-Trait Anger Expression Inventory-2 (STAXI-2). Wyniki. Nie stwierdzono różnic w cechach, ekspresji i kontroli gniewu w zależności od poziomu formalnego wykształcenia i lat doświadczenia adeptów sztuk walki i sportów walki. Stwierdzono istotne, niewielkie różnice w skali ekspresji gniewu w odniesieniu do wieku, przy czym bardziej doświadczeni praktycy osiągali niższe wyniki. Stwierdzono znaczące, niewielkie różnice w skali cech gniewu i podskali reakcji gniewu w zależności od stylu, przy czym grupa aikido miała niższe wyniki, a grupa Muay Thai wyższe niż niektóre inne grupy. Wnioski. Niejednoznaczne wyniki badań dotyczących sztuk walki i sportów walki sprawiają, że konieczne jest opracowanie solidnych badań ilościowych, jakościowych i mieszanych metod w celu wyjaśnienia związku między praktykowaniem sztuk walki i sportów walki a gniewem i agresją.