Kreacja i sprawozdawczość w dziecięcych wyobrażeniach emocji – na podstawie wypowiedzi dzieci w normie intelektualnej i dzieci z zespołem Downa

Jak namalować np. radość, strach, smutek i złość? Takie pytanie otrzymały dzieci 6-letnie, 10-letnie oraz dzieci z zespołem Downa. O ile wypowiedzi dzieci w normie intelektualnej cechują się swoistą oryginalnością, ekspresywnością oraz autentycznością, ponieważ są efektem myślenia kreatywnego, tak wypowiedzi dzieci z zespołem Downa cechuje: dialogowość, sytuacyjność i sprawozdawczość. Niemniej jednak mają one wartość poznawczą, gdyż w swoisty sposób porządkują wiedzę tych dzieci o świecie emocji.

How to paint for example joy, fear, sadness, and anger? This question was asked to children aged 6 and 10 years, and children with Down syndrome. While the utterances of intellectually normal children are characterized by specific originality, expressiveness and genuineness because they are the outcome of creative thinking, the utterances of children with Down syndrome show dialogic, situational, and reporting character. Nevertheless, they have a cognitive value because they organize these children’s knowledge of the world of emotions.