Les problèmes institutionnels des grandes agglomérations françaises

Współczesne aglomeracje francuskie są dotknięte szczególnymi problemami społecznymi, które mają tendencję rozsadzania ram prawnych organizacji tradycyjnej administracji lokalnej. Początkowo zwrócono uwagę na działania administracji w sensie zakresu terytorialnego, dążą do tego aby ta działalność pokrywała się z granicami geograficznymi i ludnościowymi aglomeracji. Aby to osiągnąć zaproponowano trzy rozwiązania techniczne: związki komunalne o szerokich celach, okręgi i wspólnoty miejskie. Ewolucja tych rozwiązań technicznych wyraża się w stopniowym przechodzeniu od rozwiązań typu umownego i federacyjnego do rozwiązań unifikacyjnych i jednostek organizacyjnych dominujących. Szuka się następnie zgodności działania administracji z wymaganiami planowania interwencjonizmu publicznego. Wypracowano do tego celu schematy przewodnie zagospodarowania terenu i urbanizacji oraz plany przeznaczenia gruntów. Tylko te ostatnie mogą być zaskarżone przez podmioty trzecie. Do technik zarządzania różnymi publicznymi służbami miejskimi wprowadzono współcześnie szereg innowacji. Do technik klasycznych zarządu państwowego (la régie) zakładu publicznego i systemu koncesyjnego zostały dołączone techniki właściwe prawu prywatnemu, jak spółki handlowe i zrzeszenia o celach niezarobkowych.