Русское барокко и его место в истории литературы

Krytycznie ustosunkowując się do dotychczasowych prób zdefiniowania specyfiki i granic czasowych baroku rosyjskiego przedstawionych w pracach radzieckich i nieradzieckich rusycystów, autor proponuje widzieć w baroku określony prąd literacki rozumiany jako zbiór dystrybutywny, jako "ewolujący kompleks cech wspólnych dla owego zbioru utworów" (Markiewicz) i próbuje określić zasadnicze komponenty abstrakcyjnego (idealnego) modelu baroku rosyjskiego. Takie ujęcie pozwala - zdaniem autora - uniknąć mechanicznego przyporządkowania twórczości konkretnych pisarzy jednemu tylko prądowi i ułatwia rozumienie i właściwą interpretację twórczości tych pisarzy, którzy pisali utwory zawierające obok elementów barokowych pewne elementy średniowieczne czy klasycystyczne.