Своеобразие зощенковского слога. Отклонения от языкового регламента

Michaił Zoszczenko wykazał się w swoich utworach genialnym wyczuciem języka potocznego, który ukształtował się w Rosji po rewolucji 1917 r., a więc w okresie burzliwych przemian ustrojowych i licznych sprzeczności społecznych. Fenomen tego pisarza polega na wciąż niesłabnącym zainteresowaniu zarówno czytelników, jak i badaczy specyfiką języka jego utworów. Tę odzwierciedlają rozliczne wypowiedzi bohaterów Zoszczenki. W ich replikach, dialogach i monologach występuje szereg usterek ortoepicznych, ortograficznych, gramatycznych, słowotwórczych, semantycznych, stylistycznych i składniowych. Odstępstwa dotyczą zasad fleksyjnych, deklinacyjnych, przynależności rodzajowej, nielogicznych i nienormatywnych związków wyrazowych. Prezentacji tej kwestii poświęcono niniejszy artykuł.