Jednolity patent europejski i jego gospodarcze konsekwencje

Koncepcja wspólnej ochrony patentów w Unii Europejskiej ma już dosyć długą historię sięgającą lat sześćdziesiątych XX wieku. W grudniu 2012 roku Parlament Europejski przyjął dwa rozporządzenia, które umożliwią wdrożenie jednolitego patentu w 25 państwach Unii Europejskiej, w tym w Polsce. Celem wprowadzenia w życie tych regulacji jest szybsza procedura wydawania patentu. Polegałaby ona na złożeniu wniosku w jednym z trzech języków Europejskiego Urzędu Patentowego, tj.: w angielskim, francuskim lub niemieckim przez wynalazcę do Europejskiego Urzędu Patentowego, a następnie otrzymaniu dokumentu, który obowiązywałby we wszystkich krajach, jakie przystąpiły do konwencji. Jednak okazuje się, że wdrożenie tego systemu w Polsce nie jest tak jednoznacznie pozytywne i spowoduje bardzo wiele zagrożeń, a zwłaszcza kosztów, które mogą stanowić znaczne obciążenie przede wszystkim dla małych przedsiębiorstw.

The concept of a common patent protection in the European Union has already had quite a long history dating back to the 1960s. In December 2012, the European Parliament adopted two regulations that will enable the implementation of the common patent in 25 European Union countries, including Poland. These regulations were introduced so as to streamline the procedures for obtaining patents. They would consist in submitting an application, written in one of the three languages of the European Patent Office, i.e. English, French or German by the inventor of the European Patent Office, and then receiving a document which would be valid in all the countries that have acceded to the Convention. Apparently, however, the implementation of this system in Poland is not unambiguously positive and will create many risks, particularly costs which may be a burden felt especially by small enterprises.