Ist das Polnische eine geschlechtergerechte Sprache? Zur Movierung im Polnischen

Celem niniejszego artykułu jest omówienie specyfiki procesu słowotwórczego ‘mocja‘ w języku polskim, przedstawienie uwag wynikających z analizy przytoczonych przykładów zaczerpniętych z literatury przedmiotu oraz ze źródeł prasowych i internetowych, a także zwrócenie uwagi na złożoność i ważność problemu, jakim jest formułowanie określeń zawodów, funkcji, stanowisk i stopni naukowych w sposób uwzględniający płeć w obliczu współczesnych przemian społeczno-gospodarczych. Szczególna uwaga poświęcona zostaje najpopularniejszemu formantowi słowotwórczemu -ka służącemu tworzeniu żeńskich odpowiedników nazw męskich, przy czym poruszony zostaje problem jego multifunkcjonalności, co najczęściej negatywnie wpływa na jego funkcję tworzenia feminatywów. Ważnym punktem jest także wskazanie na charakterystyczne, obecnie jeszcze wydaje się nieakceptowalne, żeńskie formy w języku polskim typu filologini, ministra, które funkcjonują już w niektórych kręgach i prawdopodobnie w miarę upływu czasu zakorzenią się w języku oficjalnym.

The aim of the present article is to examine the specificity of “motion” word-forming process in the Polish language, particularly as regards the feminine noun names, which are, essentially, derived from masculine names; to comment on the analysis of several examples drawn from the literature on the subject, press and Internet sources; and to draw attention to the complexity and importance of the problem of coining terms for occupations, functions, positions and degrees in a gender-sensitive manner, taking into account contemporary socio-economic changes. Of crucial importance will be most popular word-forming formant -ka, whose purpose is to derive feminine equivalents of masculine names; its multifunctional nature will be discussed insofar as it, most often, has a negative impact on the creation of feminine forms. Attention will also be given to the peculiar, and not yet officially recognized, feminine forms in the Polish language, such as filologini ministra, which already function in selected language user groups and which, in the course of time, will probably become acceptable in the official language.